saye tertewas... lagi!

tik..tik..tik..
waktu berdetik.
sy maseh camni.
haih... penyesalan yang tak terbendung.
kenape perlu terjadi sedemikian rupe.
tp sy hanye manusia biase.
kadang2 terlari jue dari jln yg benar.
setidak2nye, tidak jauh larian sy.
sekurang2nye, Dia maseh belom membutakan hati sy.

tik..tik..tik..
munyik ujan menimpa atap.
ikutkan hati, mahu saje sy berlari ke luar umah.
berbasahan di dlm hujan.
semoge terhapus segale penyesalan di hati.
sy sudah jauh.
sy mahu berpatah balik.
sy sendirian.
dan sy takot.

wah. sy lah org nye yg 'ckp tidak serupe bikin'.
kini sy sudah tahu.
sy maseh belom berjaye!
maseh jauh jarak antara sy dan kejayaan.
sy maseh tidak berubah.
dan sy tidak mampu mengubah org lain jue.
sy sudah tewas!

tiade beze sy yg dulu, dan sy yg sekarang.
bezenye cume, kalau berlaku dulu, sy tiade rase sesal di hati.
sy ingatkan sy sudah benar2 berubah.
sy ingatkan sy sudah benar2 menjadi baik.
ternyata, ianya hanye ilusi sy.
sy tidak dpt memaafkan diri sy sndiri kerane melakukan satu kesalahan yang bangang.

sy tertewas.
sy terkandas.
sy... adalah bukan diri sy.
sy maseh berade di dlm kegelapan kepompong yg sy cipta sendiri.
bilekah agaknye sy dpt membebaskan diri?
tolonglah sy utk berubah.